این چهارپاره یادگار زیباترین روزهای زندگیمه؛ روزهایی که عشق میورزیدم و فقط عاشقی میکردم. عشقی که پایان خوبی نداشت ولی زیباترین لحظات رو ساخت.
چشمهایت، خدایا چه زیباست!
گرم و خواهنده و مهربان است
زیر طاق دو ابرو، نگاهت
آسمانیتر از آسمان است
***
میگـُدازد دلم را چو آتش
دردهایی که بر سینه دارم
بس که در سینه راز نهفته است
در دلم عصر آدینه دارم
***
بی تو یک عمر با بیقراری
در پی دل به هر سو دویدم
عاقبت پارههای دلم را
پیش پای نگاه تو دیدم
***
مهربان باش با من؛ که عمری است
دل به دام غم افکنده دارم
اشک خونین چشمم گواه است:
سینه از یادت آکنده دارم
***
دوستت دارم از عمق خواهش
چون نگاهم به تو: عاشقانه
دوستت دارم اندازة عشق:
از کران تا کران؛ بیکرانه
***
وه چه خوب و گوارایی ای عشق!
همچو لبخند، زیبایی ای عشق!
بارشِ نـــورِ صبـــحِ امیـــــدی
بودنم را تو معنایی ای عشق!
بهار 1376